Aile Terapisi

Aile terapisi, çekirdek aileyi oluşturan ebeveynler, çocuklar ve aile sisteminin içinde yer alan büyük anne, büyük baba ve kimi durumlarda yakın ilişki içerisinde olunan diğer akrabaların veya varsa sürekli hizmet personeli ya da bakıcının da dahil edilebildiği bütünsel bir müdahale biçimidir. Aile terapisinde kişilerarası ilişki ve iletişimsel süreçler ele alınır. Birbirleri ile çatışma yaşayan aile bireyleri ya da sistemin diğer üyeleri arasındaki işlevsiz etkileşimi değiştirmek ve daha işlevsel şekilde yeniden düzenlemek için uygulanan psikoterapi biçimidir.

Aile terapisi yaklaşımları, temelde sağlıksız şekilde işlev gösteren ve aile içi dinamiklerin işlevsiz şekilde yerleştiği, aile içindeki rollerin birbirine karıştığı veya iç içe geçtiği, çatışma yönetiminin sağlanamadığı, iletişim güçlüklerinin yaşandığı, problem çözme becerilerinin yetersiz kaldığı aileler için oldukça önemlidir. Bu gibi tekrarlayan yıkıcı aile içi sorunlar, aile sistemini oluşturan her bir bireyde yaşam kalitesinin düşmesini, psikolojik sağlığın olumsuz etkilenmesini, kronik stresi ve strese bağlı sağlık sorunlarını beraberinde getirebilir.

Aile terapisinde, aile bireylerinin her birinin zorlandığı alanlar ve ihtiyaçları gözetilerek sistemin bütünündeki işlevsellik ön plana alınır ve aile bireylerinin birbirleriyle olan tüm iletişim, etkileşim, roller, sınırlar, sorumluluklar, geniş aileyle olan ilişkiler, ortak hedefler, ritüeller ve değerler üzerine çalışılır.

Aile terapisi aileye sağlıklı iletişim becerileri, stres yönetimi becerileri, çatışma yönetimi becerileri ve duygu düzenleme becerileri kazandırmanın yanı sıra aynı zamanda ailenin psikolojik sağlamlığını, aile içi dayanışmayı ve aidiyeti arttırmayı da amaçlar.